Virtual reality zou volgens Stanford-onderzoekers kunnen dienen als een krachtig hulpmiddel voor milieueducatie. Deze onderzoekers namen een virtual reality-ervaring mee in verschillende onderwijsomstandigheden, waaronder middelbare schoolklassen, om de impact op bewustzijn en begrip van verzuring in de oceaan te testen. Want dit is tot nu toe een vrij onbekend phenomeen.
Oceaanverzuring?
Spreek het woord ‘oceaanverzuring’ uit in een uit en je krijgt waarschijnlijk vragende blikken. Hoewel de klimaatverandering in het publieke bewustzijn gestaag is gegroeid, blijft een van de meest verraderlijke gevolgen ervan – een wijdverbreide afsterving van mariene ecosystemen die worden aangedreven door CO2-uitstoot – relatief onbekend. En het is tijd dat daarin verandering komt!
Den hier komt virtual reality van pas. In een nieuwe studie, gepubliceerd op 30 november in het blad Frontiers in Psychology, ontdekten onderzoekers van Stanford en de Universiteit van Oregon dat VR een krachtig hulpmiddel kan zijn om de leerresultaten over het milieu te verbeteren. De onderzoekers ontdekten dat het ervaren van een simulatie van de effecten van verzuring door de oceaan tot significante inzichten leidde in het begrip van mensen over het probleem.
“Ik geloof dat virtual reality een krachtig hulpmiddel is dat het milieu op zoveel manieren kan helpen,” zei co-auteur Jeremy Bailenson. “Het veranderen van de juiste geest kan een enorme impact hebben.”. Een plaatje zegt meer dan 1000 woorden, zoals het Engelse spreekwoord vrij vertaald gaat.
Nieuwe snufjes hebben een groter publiek
Met de komst van betaalbare gadgets voor consumenten van bedrijven zoals Oculus Rift, Samsung en Microsoft, groeit het potentiële publiek voor VR veel verder dan Stanford’s Virtual Human Interaction Lab dat enkele miljoenen euro’s heeft gekost om op te zetten. De gemiddelde VR-bril kost maar een fractie van dat!
In een test namen leerlingen van de middelbare school in een de biologieles een nieuwe virtuele identiteit aan in de simulatie (die gratis kan worden gedownload). Elk werd een roze koraal op een rotsachtig onderwater rif kloppend met egels, brasem, slakken en andere wezens. Iedereen had genoeg keuze om iets te zijn wat ze wilde zijn.
Een beeld zegt meer dan een boek
Tegen het einde van de simulatie – die snel vooruit gaat naar hoe het rif er aan het einde van deze eeuw zal uitzien – zijn die briljant gevarieerde en kleurrijke soorten verdwenen. Ze worden vervangen door slijmerige groene algen en de zilveren Salema Porgy – een vis die waarschijnlijk zal gedijen in zuurdere wateren. De simulatie is gebaseerd op het werk van Fiorenza Micheli, professor van Stanford.
Uiteindelijk valt het virtuele koraalskelet van de kijker uiteen. “Als de verzuring van de oceaan doorgaat, zullen ecosystemen zoals je rotsachtige rif, een wereld die ooit vol biologische diversiteit was, een wereld van onkruid worden”, vertelt het verhaal. En dat geeft de kracht aan van VR: een eeuw aan verhaal kan binnen enkele minuten zichtbaar voor de kijker worden.
